Rabb dediki; ben alemlerde gezerken sen seyreyle kainatı ve gerekeni yap...Peki dedim oturdum Gavsül Azam koltuğuna...zorluğuna şahit oldum ve bekledim gelmesini...Rabb dedim bu beni aşıyor devral görevini...Rabb dediki ben hiçmi nefes almayayım....Sıradan bir kul gibi olmak istedim bir an...Hep aynı yeri yaşamaktan sıkıldım dedi...Onu anladım elbette ama kendimde zor dumda kaldım ve sadece bekledim geri dönmesini...Gelince dedimki ben kaldıramam bu enerji yoğunluğunu gel otur koltuğuna ve ben döneyim kendi hayatıma dedim....Bize bahşedilen güzel ve kolay hayata tekrar tekrar şükrettim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder